Cantuccini z migdałami

Jakiś czas temu razem z Jackiem upiekliśmy tort w kształcie autobusu (klik). Jak na pierwszy wspólny tort to byliśmy bardzo zadowoleni z efektu. Na domiar dobrego ciasto było bardzo smaczne. Nie do końca byłam zadowolona z masy plastycznej jaką wtedy uzyskaliśmy. Była bardzo sucha, kruszyła się i nie dało się nią za bardzo pracować. Nie tego oczekiwałam od takiej masy. Jeśli widzieliście choćby jeden odcinek Badiego Valastro wiecie o czym mówię. Ten wirtuoz robi dosłownie wszystko z ciasta. Moja pierwsza masa nie wyszła taka fajna, ale postanowiłam się nie zrażać, tylko zaczekać do najbliższej okazji, kiedy będę mogła zrobić kolejne ciasto. Taka okazja nadarzyła się całkiem niedawno, ponieważ zostałam poproszona o zostanie matką chrzestną. Moja zgoda wiązała się z zorganizowaniem i dostarczeniem ciasta na uroczystość. Przez moment wahałam się czyby nie zamówić gotowca, ale wszyscy wokoło pukali się w czoło i mówili mi: „Ty nie zrobisz…?”. I tak oto porwałam się na przygotowanie tortu. Gościom smakował, a wizualnie możecie ocenić sami.